Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Γρηγόρης Ξενόπουλος...


Από τον Γιάννη Μυλωνα
http://syllektiko-pazari.blogspot.com/2011/01/blog-post_7854.html
Ο Γρηγόρης Ξενόπουλος (9 Δεκεμβρίου 1867 - 14 Ιανουαρίου 1951) ήταν Ζακυνθινός μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και συγγραφέας θεατρικών έργων.
Άρχισε την λογοτεχνική καριέρα του δημοσιεύοντας διηγήματα στις ημερήσιες εφημερίδες, με πρώτη την Εστία. Το 1896 άρχισε να συνεργάζεται με το λογοτεχνικό περιοδικό -η πορεία του οποίου έμμελε να συνδεθεί με το όνομα του Ξενόπουλου-,την Διάπλαση των Παίδων. Είναι χαρακτηριστική η υπογραφή του Σας ασπάζομαι, Φαίδων, που χρησιμοποιούσε στις επιστολές που υποτίθεται έστελνε στο περιοδικό. Ασχολήθηκε,επίσης, με το... θέατρο συμβάλλοντας αποφασιστικά στον εκσυχρονισμό του. Κυριότερα έργα του είναι: Ο Ποπολάρος, Το μυστικό της Κοντέσας Βαλέραινας, Το Φιόρο του Λεβάντε, Η Στέλλα Βιολάντη. Στη Πεζογραφία αντιπροσωπευτικότερα έργα του Ξενόπουλου είναι: Ο Νουμάς, Η Μαργαρίτα Στέφα, Ο κόκκινος βράχος, Πλούσιοι και φτωχοί. Το 1931 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Ήταν ο ιδρυτής και εκδότης του περιοδικού Νέα Εστία, το οποίο εκδίδεται ακόμα και σήμερα. Το 1931 έγινε ακαδημαϊκός.
Μαζί με τους Παλαμά, Σικελιανό και Καζαντζάκη ίδρυσε την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών.
Ο Γρηγόρης Ξενόπουλος υπήρξε ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής λογοτεχνίας και ένα μεγάλο μέρος του έργου του έχει μεταφραστεί στο εξωτερικό.
Πηγτή: Press.gr

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Το ρεφενέ!!!!

Γράφει ο Γιάννης Πρεβενιός

 
Ίσως όλα αυτά τα άσχημα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην κοινωνία  μας να είναι μια αφορμή να αναθεωρήσουμε τις σκέψεις μας για το μοντέλο ζωή που υιοθετήσαμε τα τελευταία χρόνια.
Όλα τα ρίχνουμε στους πολιτικούς και στις πολιτικές  που ακολουθήθηκαν αλλά σίγουρα όλοι μας κουβαλάμε ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης.
Κατά την γνώμη μου  μεγάλο ρόλο έπαιξε και η λεγόμενη ελεύθερη τηλεόραση των τελευταίων χρόνων με την οποία προβλήθηκαν και αναδείχτηκαν νέα πρότυπα ζωής τα οποία βασιζόταν αποκλειστικά στο φαίνεσθε εξωτερικά και όχι στην ηρεμία και την χαρά που μπορεί να δίνουν πιο απλές στιγμές στη ζωή μας.
Προσθέσαμε στις πραγματικές μας ανάγκες περιττά και άχρηστα πράγματα απλά και μόνο γιατί το έκαναν και κάποιοι άλλοι.
Θα σας πω μερικά παραδείγματα για να καταλάβετε τι εννοώ.
Το χωριό μας ή το χωριό των γονιών μας άρχισε να είναι μπανάλ για τόπος διακοπών γιατί το μικρό χωριάτικο σπίτι δεν συγκρινόταν με την πολυτέλεια και τις ανέσεις ενός γκλαμουράτου ξενοδοχείου σε .............

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Πριν 25 χρόνια έφυγε ο Λάμπρος Κωνσταντάρας...


Το εξπρες του μεσονυχτίου φτάνει απόψε στο σταθμό του press-gr φέρνοντας στο βαγόνι των αναμνήσεων τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, που έφυγε με το τρένο που δεν επιστρέφει ποτέ (πριν 25 χρόνια ακριβώς) το καλοκαίρι του 1985...
Ο Μαυρογιαλούρος και ο Λαμπρούκος του ελληνικού κινηματογράφου, ο ηθοποιός που έγινε αγαπητός στο κοινό μετά τα 50 του χρόνια, αποτελεί έναν από τους πιό δημοφιλείς πρωταγωνιστές του θεάτρου και του σινεμά που ακόμη και σήμερα αποκτά νέους θαυμαστές που τον βλέπουν και τον ξανααπολαμβάνουν απο τις ταινίες του στη τηλεόραση.
Απόψε σας τον παρουσιάζουμε ένα μήνα πριν φύγει από τη ζωή, όταν έχοντας χάσει εντελώς τη φωνή του "συνομιλούσε" γράφοντας ότι ήθελε να πει στο χαρτί...
Είναι απο τα τελευταία του βουβά λόγια, στη μοναξιά του της Βάρκιζας, που δείχνουν ότι δεν...
 ήθελε πιά να ζει: ... Βουβός αλλά χαμογελαστός...
Του μιλούσα και μου έγραφε στο μπλοκάκι...
- Θα ξανάρθω, του είπα...
Με κοίταξε κατάματα και έγραψε στο χαρτί :
"ίσως να μη ξανασυναντηθούμε..."
Η τελευταία του "βουβή συνέντευξη" και η τελευταία του φωτογραφία:
Πηγή: press-gr

ΣΤΗ ΧΑΡΗ ΤΗΣ


ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑ

Αύγουστος ο μήνας Της και Πάσχα του καλοκαιριού ο Δεκαπενταύγουστος όπως το θεωρεί η λαϊκή παράδοση. Θεοτόκος Μαρία η Βασίλισσα του Ουρανού και Κυρία των Αγγέλων. Αγία Μαρία η Ροδόκλεια των Δυτικών. Η Παναγία η Μητέρα του Χριστού. Η Μάνα μας. Η Αγία Σκέπη όλων μας, που πάμε να προσκυνήσουμε στη Χάρη Της και να Την παρακαλέσουμε για τη Διαμεσολάβη Της στον Χριστό και Υιό Της. Παρηγορία του κάθε απελπισμένου, καταφρονεμένου, και ανήμπορου που την παρακαλά για βοήθεια και του την προσφέρει απλόχερα. Μέσα από την εικόνα Της η ιερή γλυκύτητα, πραότητα, και υπομονή που αποπνέονται, μας ενθαρρύνουν να πάμε στη Χάρη Της και να Της ζητήσουμε να μας υποστηρίξει και να μας παρασταθεί μέσω της ιερής μεσιτείας Της.
Η Παναγία, όμως, δεν έχει μόνο θρησκευτική σημασία για τους Έλληνες αλλά και εθνική, αφού πολλές φορές το πρόσωπό της έχει συνδεθεί με τους αγώνες του έθνους και έτσι ο ελληνικός λαός την τιμά και τη σέβεται περισσότερο από κάθε άλλο ιερό πρόσωπο.
Είναι συγκλονιστική η “Κοίμηση της Θεοτόκου”, στη βυζαντινή αγιογραφία, όπου φαίνεται να κοιμάται η Παναγία με τη γαλήνη απλωμένη στη μορφή της σε απόλυτη εναρμόνιση με την ψυχική της ομορφιά.
Μια ομορφιά που..........
διακρίνει κατεξοχήν την Παναγία με την “ωραιότητα της παρθενίας” της και το“υπέρλαμπρον το της αγνείας” της.
Αυτή η ομορφιά που θα γίνει ακόμα πιο αισθητή τη βραδιά του Δεκαπενταύγουστου, κατά τη μεγάλη γιορτή της “Πλατυτέρας των Ουρανών” που θα λάμψει αυτή τη νύχτα στον ουρανό, σκορπίζοντας το γαλάζιό της φως παντού πάνω στη γη.
Ξεπερνούν τα 530 τα Θεοτοκωνύμια – τα Ονόματα της Θεοτόκου Παναγίας – γιατί συνεχώς προκύπτουν καινούρια. Μερικά από αυτά: Βρεφοκρατούσα, η Γλυκοφιλούσα, η Γαλακτοτροφούσα, Γαλατούσα, η Πλατυτέρα των Ουρανών, η Οδηγήτρια, του Πόνου, της Βοήθειας, Φλεβαριανή, Μεσπορίτισσα, Πολυσπορίτισσα, Ακαθή, Θεοσκέπαστη, Σπηλαιώτισσα, Τρυπητή, Πλατανιώτισσα, Πορταϊτισσα, Μυρτιδιώτισσα, Φιδού, Φανερωμένη, Μεγαλομάτα, Θρηνούσα, η Ιερόπαις, Σουμελά, Αθηνιώτισσα, Πολίτισσα, Υψηλή, Ελεούσα, Ροδόκλεια, Χρυσοκαστριώτισσα, Αμπελακιώτισσα, Δαμάσια, Παλατιανή, Ολυμπιώτισσα, Καταπολιανή, Εκατονταπυλιανή, Μαυριώτισσα, Μαχαιρωμένη, Γερόντισσα, Εσφαγμένη, Χρυσαφίτισσα, Παραμυθία, Σκοπιώτισσα, Παναγία Αυγή της Μυστικής Ημέρας, Ελευθερώτρια, Χαραγμένη, Παναγία η Γοργόνα, Κουκουζέλισσα, του Χάρου, Προυσιώτισσα, Γουμένισσα, Παναγία Δεξιά, Παναγία του Κύκκου, Παναγία του Πάθους, Παναγία η Βασίλισσα των Αγγέλων, η Κανάλα, η Ρόμβη, Μυροβλύτισσα, Απρόσωπη κ.α.
Βίντεο με το παραδοσιακό τραγούδι της Κωνσταντινούπολης «Έχε Γειά Παναγιά»





Μερικές από τις εικόνες της Παναγίας:

16 Αυγούστου 1943.Το ολοκαύτωμα του Κομμένου Άρτας.

Γράφει ο Δημήτρης Βλαχοπάνος

Τα χαράματα της 16ης Αυγούστου του 1943 οι στρατιώτες του 12ου λόχου του 98ου Γερμανικού Συντάγματος Πεζικού κύκλωσαν το μικρό πεδινό χωριό Κομμένο, που απέχει από την πόλη της Άρτας μόλις 15 χιλιόμετρα, και μέσα σε λίγες ώρες το μετέτρεψαν σε ολοκαύτωμα, αφανίζοντας με τον πιο φριχτό τρόπο 317 αμάχους. Μεταξύ αυτών έκαψαν ζωντανά και εκτέλεσαν 72 παιδιά ηλικίας έως 10 χρονών, 144 γυναίκες άνω των 10 ετών και 37 άντρες άνω των 50 χρονών. Σκοπός των Γερμανών δεν ήταν, βέβαια, η εκδίκηση ενός χωριού που, σύμφωνα με τις πληροφορίες του, εφοδίαζε τους αντάρτες με τρόφιμα. Σκοπός τους ήταν από τη μια να σβήσουν το αντάρτικο της Ηπείρου και από την άλλη να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό πληθυσμό καταστρέφοντας κάθε εστία αντίστασης. Αλλά η πράξη αυτή, που συνιστά ένα έγκλημα πολέμου, δεν εκπορεύεται από το μίσος ενός έθνους εναντίον ενός άλλου έθνους. Εκπορεύεται από τη συγκεκριμένη ιδεολογία του ναζισμού και του φασισμού που μισεί τον αδύναμο και στρέφεται άναντρα κατά του ανυπεράσπιστου.
Είναι αλήθεια πως τα συγκλονιστικά γεγονότα της ιστορίας όπως η σφαγή του Κομμένου θα μπορούσαν να μας κάνουν πιο φρόνιμους και περισσότερο ανθρώπινους. Καθώς μάλιστα έχει κυλήσει αρκετά ο τροχός των ταραγμένων εκείνων καιρών και αντικρίζουμε τα πράγματα με την ψυχραιμία και τη σοβαρότητα που...........

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Ο «ιός του Νείλου» και στην Ελλάδα


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Στον «ιό του Δυτικού Νείλου» οφείλονται τα δεκαέξι από τα είκοσι τέσσερα κρούσματα εγκεφαλίτιδας και άσηπτης μηνιγγίτιδας που νοσηλεύτηκαν από τις αρχές Ιουλίου μέχρι και χθες στο Νοσοκομείο Ειδικών Παθήσεων Θεσσαλονίκης (Λοιμωδών), σύμφωνα με τις εργαστηριακές εξετάσεις που πραγματοποίησε το Α΄ Μικροβιολογικό Εργαστήριο της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ. Οπως ανακοινώθηκε χθες από το νοσοκομείο, μεταξύ των ταυτοποιημένων κρουσμάτων περιλαμβάνονται και οι δύο εκ των τριών ηλικιωμένων που απεβίωσαν (ο εβδομηνταεξάχρονος που έχασε τη ζωή του την Κυριακή, έχοντας βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό και μία από τις δύο γυναίκες που απεβίωσαν το περασμένο διάστημα). Χθες, στο «Λοιμωδών» νοσηλεύονταν δώδεκα άτομα με τον επίμαχο ιό (η πλειονότητά τους άνω των 70 ετών) εκ των οποίων ένας σε σοβαρή κατάσταση και ένας ακόμη σε σταθερή αλλά όχι καλή κατάσταση.

Πρόκειται για την πρώτη φορά που καταγράφονται ασθενείς του «ιού του Δυτικού Νείλου» στην Ελλάδα, γεγονός που σύμφωνα με τους ειδικούς επιστήμονες αποδίδεται στην αύξηση του πληθυσμού των κουνουπιών (τρόπος μετάδοσης του ιού είναι μέσω τσιμπήματος). Οπως είπε στην «Κ» ο καθηγητής στην...........

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

Πού σαι καημένε Περικλή να δεις τα greeklishάκια...


Είναι τραγικό... Μαθητές από τη Ρωσία και την Ιαπωνία που έχουν επιλέξει για δεύτερη γλώσσα την ελληνική, θέλησαν να αλληλογραφήσουν τώρα το καλοκαίρι με συνομηλίκους τους στην Ελλάδα  αλλά βρέθηκαν προ εκπλήξεως! Ενώ τα ρωσάκια και τα γιαπωνεζάκια  έγραφαν στο κομπιούτερ  ελληνικά, τα δικά μας  απαντούσαν με greeklish!
Αλλά και  όταν μαθητές απο τη Γαλλία, που στο  κλασικό σχολείο τους διδασκόντουσαν και την ελληνική γλώσσα, επισκέφθηκαν την Αθήνα και ήρθαν σε επαφή με ελληνόπουλα δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν απόλυτα μαζί τους, γιατί τα τελευταία χρησιμοποιούσαν λέξεις και εκφράσεις ακατάληπτες μιξαρισμένες με αμερικάνικες... Και όταν ανέβηκαν όλα μαζί στην Ακρόπολι και μετά επισκεφθήκανε το μουσείο της, τα δικά μας δεν καταλάβαιναν τις ελληνικές λέξεις που έλεγαν με θαυμασμό τα ξένα -ενημερωμένα στα αρχαιολογικά-  όπως: αέτωμα, γλυπτόν, κίονας, χιτώνας... Αλλά και  που να καταλάβουν τα ελληνομαθή γαλλάκια   κάποιες λέξεις των δικών μας που δεν υπάρχουν σε κανένα λεξικό...
Και ο κεραυνός, αυτός που δείχνει την απομάκρυνση  από τις  ρίζες της γλώσσας  μας ακόμη και από τους θεματοφύλακές της, που πρέπει να είναι οι γράφοντες σε έντυπα και αυτοαποκαλούνται  δημοσιογράφοι... Έλαβα από εργαζόμενο σε  περιοδικό  το εξής κείμενο στα greeklish: